σωληνόγλυφος

-η, -ο, Ν

ζωολ. (για ερπετά) αυτός που φέρει δηλητηριώδη αγκιστρωτά κοίλα δόντια τα οποία είναι τοποθετημένα στο μπροστινό μέρος τής άνω γνάθου με σκαμμένη αύλακα στο πίσω μέρος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ αγγλ. solenoglypha < σωλήν, -ῆνος + γλύφω].